امروزه عکس‌های حوزه پزشکی به پیشرفت زیادی دست یافته‌اند و بر اساس زیر شاخه‌های گوناگون این رشته، ابزارهای تشخیصی جدیدی نیز به بازار عرضه شده است. در حوزه دندانپزشکی نیز این پیشرفت قابل مشاهده است و از باکیفیت‌ترین تجهیزات برای گرفتن عکس از دندان استفاده می‌شود. امروزه عکس‌های رادیولوژی دندانپزشکی با روش‌های مختلفی گرفته می‌شوند. پیشرفت تکنولوژی این امکان را فراهم کرده است تا بتوان تصاویر دو بعدی از طریق رادیولوژی پانورامیک و پری اپیکال تهیه کرد. علاوه بر این عکس OPG دندان و سفالوگرافی نیز کاربردهای زیادی پیدا کرده‌اند. در ادامه به نحوه گرفتن عکس رادیوگرافی دندان می‌پردازیم.
عکس رادیوگرافی دندان چیست؟
رادیوگرافی یا اشعه ایکس دندانپزشکی، تصویری است که از استخوان‌ها، دندان‌ها و بافت‌های نرم اطراف آن‌ها گرفته می‌شود تا مشکلات مرتبط با فک، دهان و دندان تشخیص داده شده و بهترین روش درمانی برای آن‌ها انتخاب شود. دندانپزشک برای تعیین وضعیت دهان و دندان مراجعه کننده و تغییراتی که ممکن است در آینده رخ دهند، از رادیوگرافی استفاده می‌کند. به عبارت دیگر عکس رادیوگرافی اطلاعاتی در رابطه با وضعیت فعلی دندان‌های فرد در اختیار دندانپزشک قرار می‌دهد. دندانپزشکان از طریق این عکس‌ها می‌توانند مواردی مانند وضعیت سلامت لثه‌ها، رشد دندان‌ها و پوسیدگی‌های جدید را مورد ارزیابی قرار دهند.
مشکلاتی که با استفاده از عکس رادیوگرافی نمایان می‌شوند معمولا با معاینه بصری قابل مشاهده نیستند. ممکن است دندانپزشک از این عکس‌ها برای پیگیری بعد از درمان نیز استفاده کند.
رادیوگرافی دندان چگونه انجام می شود؟
گرفتن عکس رادیوگرافی در مطب یا کلینیک دندانپزشکی انجام می‌شود و وظیفه بررسی آن به عهده دندانپزشک می‌باشد. نحوه گرفتن عکس رادیوگرافی دندان به صورت زیر است:
- ابتدا تکنسین دندانپزشکی، مراجعه کننده را در حالت نشسته و روبروی دستگاه قرار می‌دهد و از یک پیش‌بند سربی مخصوص برای پوشاندن بدن او استفاده می‌کند. در برخی کلینیک‌ها گردن بیمار نیز با کمک یقه‌بند پوشانده می‌شود تا پرتوهای رادیوگرافی وارد غدد تیروئید او نشوند.
- افراد دیگری که داخل اتاق قرار دارند نیز باید پشت سپر محافظتی بایستند یا از لباس محافظ استفاده کنند.
- تکنسین دندانپزشکی یک قطعه کوچک از جنس پلاستیک یا مقوا را بین دندان‌های بیمار قرار می‌دهد. این قطعه وظیفه ذخیره‌سازی فیلم رادیوگرافی را به عهده دارد. این فرآیند چند بار انجام می‌شود تا از همه دندان‌ها عکس گرفته شود. برخی دیگر از دستگاه‌های اشعه ایکس دارای دوربین هستند و از همه دندان‌های بیمار عکس می‌گیرند.
برخی از دندانپزشکان برای عکس دندان از رادیوگرافی دیجیتالی استفاده می‌کنند. در این روش یک سنسور الکترونیکی جایگزین پرتوهای ایکس می‌شود. بعد از گرفتن عکس الکترونیکی می‌توان آن را در کامپیوتر ذخیره کرد. یکی از مزایای رادیوگرافی دیجیتالی این است که بیمار در معرض تشعشعات کمتری قرار می‌گیرد.
